MKB

De bijtelling op een Land Rover uit 2008 met een cataloguswaarde van € 105.000 over een periode van drie jaar kan aardig in de papieren lopen. Vandaar dat het raadzaam is om een sluitende rittenadministratie te kunnen overleggen. Het niet voldoen aan deze regel leidde tot een fikse naheffing van net geen € 75.000 en een boete van bijna € 30.000. Daarmee is de bijtelling hoger dan de jaarlijks voor een dergelijke auto te maken kosten.

Geflitste kilometers niet in de administratie

En hoewel de Belastingdienst met een lijst van missers – ritten, bezoeken, bekeuringen – aankomt die niet in de kilometerregistraties zijn terug te vinden oordeelt de rechter in hoger beroep uiteindelijk toch mild. De bijtelling van € 75.000 moet gewoon worden betaald. De boete kan achterwege lijven omdat kwade opzet niet kan worden aangetoond. Op naïviteit staat blijkbaar geen boete.

Het lijstje van missers dat door de Belastingdienst wordt aangedragen is bijna eindeloos. Een greep:

• De auto is geflitst op 12 juli 2010 op autoweg A12. Deze rit staat niet op de registratie.
• De auto is geflitst op 28 mei 2011 op autoweg A4. Deze rit staat niet op de registratie.
• De auto is geflitst op 5 januari 2012 op autoweg A4. Deze rit staat niet op de registratie.
• De auto is geflitst op 20 juli 2012 op autoweg A4. Deze rit staat niet op de registratie.
• De aangifte van de diefstal van de auto is (nog) niet aangetoond via een aangifte bij de politie.

Dat leidt uiteindelijk tot het ondubbelzinnig oordeel van de rechter dat de juistheid van de rittenadministratie niet kan worden gecontroleerd aan de hand van bijvoorbeeld een kantooragenda. Dat betekent ook dat de inspecteur ‘aannemelijk heeft gemaakt dat de Land Rover ter beschikking is gesteld aan [X].’

Geen grove schuld

De rechter gaat echter niet mee in de bewering ‘grove schuld’ zoals de inspecteur die naar voren brengt. De door een eerdere rechter opgelegde boete hoeft niet te worden betaald. De argumentatie van de rechter in hoger beroep is dat de rittenadministratie ‘ weliswaar slordig was maar dat daaruit niet voetstoots kon worden afgeleid dat de uitzondering betreffende het geringe privégebruik niet van toepassing zou zijn.’

Bron: Accountancy Vanmorgen

Aedes heeft recent een artikel op haar site geplaatst inzake de van de heffing van btw vrijgestelde levering van warmte door woningcorporaties. Aanleiding is een uitspraak van het Europees Hof van Justitie uit 2015. In Polen was een geschil ontstaan tussen een vastgoedagentschap en het Poolse Ministerie van Financiën. Voor de levering van water, warmte, energie en het ophalen van afval berekende het agentschap verschillende BTW-tarieven. Volgens het Poolse Ministerie van Financiën was dit onjuist, omdat er sprake zou zijn van één enkele prestatie: de verhuur van onroerende zaken waarbij de nevendiensten opgingen in de hoofdprestatie. Het Hof van Justitie hield een slag om de arm. Anders dan in genoemd artikel wordt gesuggereerd, verklaarde het Hof niet voor recht dat de verhuurdienst en het leveren van water, warmte, energie en het ophalen van afval los moeten worden beoordeeld.

Het Hof overwoog dat er twee scenario’s denkbaar zijn. De bijkomende prestaties kunnen als onderscheiden van de verhuur worden aangemerkt indien de huurder de leveranciers of dienstverrichters zelf kan kiezen en/of zelf kan bepalen hoe de betrokken goederen en diensten gebruikt. Het Hof preciseert dit criterium ten aanzien van de levering van water, elektriciteit en verwarming in dier voege dat deze prestaties geacht kunnen worden los te staan van de verhuur indien de huurder zelf kan beslissen over zijn verbruik dat kan worden geverifieerd aan de hand van het werkelijk gebruik. Dat de huurder de mogelijkheid heeft om genoemde prestaties te betrekken bij de aanbieder van zijn keuze, is volgens het Hof niet relevant. Als er individuele meters zijn geïnstalleerd en de facturatie gebeurt aan de hand van het werkelijk gebruik, vormt dit volgens het Hof een aanwijzing dat er sprake is van onderscheiden diensten. Het Hof verklaart dat het aan de nationale rechter staat om een en ander te beoordelen.

In het vastgoedbesluit van september 2013 wordt in paragraaf 7.4.4 aandacht besteed aan de btw gevolgen van servicekosten. De staatssecretaris verwijst naar het Field Fischer Waterhouse-arrest waaruit blijkt dat de inhoud van een huurovereenkomst een belangrijke aanwijzing kan vormen of sprake is van één enkele dienst. Bij de beoordeling of bij servicekosten sprake is van een afzonderlijke prestatie (los van de verhuurdienst) kan ook van belang zijn of de huurder, individueel dan wel gezamenlijk met andere huurders, de mogelijkheid heeft om met een ander dan de verhuurder een serviceovereenkomst te sluiten.

Ontbreekt een dergelijke mogelijkheid dan kan dat een aanwijzing zijn dat sprake is van een bijkomende prestatie die opgaat in de verhuurdienst. Rekening houdend met de criteria uit het Field Fischer Waterhouse-arrest en § 3.2 van de Toelichting Tabel I is gebleken dat de servicekosten in de zakelijke vastgoedbranche (dat wil zeggen kantoren, winkels, e.d.) en bij de commerciële verhuuractiviteiten van woningcorporaties (niet zijnde de verhuur van woningen), veelal betrekking hebben op van de huur apart in aanmerking te nemen prestaties. Deze servicekosten moeten voor de btw-heffing op hun eigen merites worden beoordeeld en zullen daarom veelal belast zijn met btw.

Servicekosten die aan huurders van woningen in rekening worden gebracht hebben meestal betrekking op handelingen/voorzieningen die opgaan in de verhuurdienst. Een uitzondering vormen de servicekosten voor het zogenoemde huurdersonderhoud, het kleine onderhoud aan de gehuurde onroerende zaak dat volgens de huurovereenkomst en het Burgerlijk Wetboek voor rekening en risico van de huurder komt (zoals onderhoud aan de deurbel, de brievenbus, deurkrukken, en dergelijke). Over deze servicekosten is btw verschuldigd.

Volgens Aedes onderzoekt het Ministerie van Financiën nu wat het Poolse arrest uit 2015 betekent voor de Nederlandse wetgeving, want het Ministerie wijzigt binnenkort het vastgoedbesluit. De insteek van Aedes is dat de uitspraak van de Europese rechter niet per definitie gevolgen hoeft te hebben voor het huidige Nederlandse beleid. Deze insteek onderschrijven wij volledig.

Staatssecretaris Wiebes komt op Prinsjesdag 2016 met een (meer) aantrekkelijke afkoopregeling voor pensioen in eigen beheer (PEB). De afkoopperiode wordt verlengd naar drie jaar met aflopende belastingkorting, waardoor een PEB dat ‘onder water’ staat wellicht later voordelig kan worden afgekocht.

In zijn Kamerbrief van 1 juli 2016, nr. 2016-0000092244 gaat Wiebes ook in op vragen van de Tweede Kamer over onder meer het gebruikelijk loon en de box 3-gevolgen van afkoop. Hij wijst er onder meer op dat er bij de afkoopvariant, anders dan bij een mogelijk gefacilieerd afzien van PEB-aanspraken, geen emigratielekrisico optreedt omdat een conserverende aanslag werkzaam blijft. Verder komt er geen internetconsultatie omdat de maatregelen op 1 januari 2017 in werking zouden moeten treden en acht Wiebes het verplichten van een afbouw van PEB binnen een bepaalde periode niet nodig bij invoering van de voorgestelde maatregelen.

De uitgebreidere afkoopregeling

De staatssecretaris gaat zijn eerdere voorstel voor het uitsluitend bieden van een (geruisloze) afkoopmogelijkheid in 2017, mede naar aanleiding van Kamervragen en een algemeen overleg (AO) met de Kamer, enigszins verruimen. Na een geruisloze (geen LB en geen revisierente) afstempeling van de waarde in het economische verkeer naar fiscale waarde, gaat een maximale afkoopperiode gelden van drie jaar met verschillende belastingkortingspercentages en is voor de afkoop geen revisierente verschuldigd. Als een dga afkoopt in 2017 wordt er een belastingkorting op de grondslag toegepast van 34,5% (in het eerdere voorstel was dit 30%), bij een afkoop in 2018 is de korting 25% en in 2019 slechts 19,5%. Voor de afkoopregeling (afstempeling gevolgd door afkoop) wordt in beginsel aangesloten bij de balanswaarden van ultimo 2015; Wiebes heeft (nog) niet aangegeven in welke gevallen kan worden uitgegaan van recentere balanswaarden.

PEB onder water

De verruiming van de afkooptermijn is mede bedoeld voor dga’s die niet meteen kunnen afkopen omdat er onvoldoende vermogen tegenover de pensioenverplichting staat (PEB onder water). Deze groep is volgens de NOB aanzienlijk. De vraag is of hun situatie in 2018 of 2019 substantieel is verbeterd, maar de mogelijkheid is er in elk geval.

Dga’s die geen gebruik willen of kunnen maken van de afkoopmogelijkheid, kunnen na geruisloos afstempelen overstappen naar de spaarvariant en eventueel in 2018 of 2019 gebruikmaken van de afkoopmogelijkheid. Bij de spaarvariant blijft het geld beschikbaar in de onderneming – zonder verdere opbouwmogelijkheid – en de dga kan op een later moment een externe oudedagsvoorziening treffen (geen verplichting) of bijvoorbeeld dividenduitkeringen doen voor zijn/haar oude dag. Belastingheffing vindt dan pas in de uitkeringsfase plaats. Het kabinetsplan om de eerste tariefschijf voor de vennootschapsbelasting te verlengen naar € 250.000 in 2018 en naar € 350.000 in 2021 maakt dit (nog meer) een goede optie.

Kamervragen tijdens het AO

Een aantal van de AO-vragen heeft al tot aanpassing geleid, andere belangrijke punten zijn de positie van de partner van de dga, de gevolgen van afkoop voor dividenduitkeringen en box 3, en de gevolgen van afstempelen voor het gebruikelijk loon van de dga.

Positie partner

Voor beide varianten moet de dga toestemming van zijn/haar partner hebben omdat dit gevolgen heeft voor pensioenrechten van de partner. Voor het partnerpensioen verplicht artikel 3a, lid 6 Wet verevening pensioenrechten bij scheiding al tot het vragen van toestemming van de partner. Voor het ouderdomspensioen is er nog geen wettelijke verplichting en Wiebes gaat bekijken of hij hier een regeling voor kan treffen (voor beide varianten).

Het is overigens niet zo dat de partner altijd tegen uitfasering van het PEB zal zijn; er worden hierdoor namelijk weer dividenduitkeringen mogelijk waardoor het gezinsinkomen verhoogd kan worden.

Om toestemming van de partner te verkrijgen kan de dga afspreken om het aan de partner toekomende deel van de waarde van het pensioen bijvoorbeeld bij een professionele verzekeraar onder te brengen. Verder kan de partner compensatie eisen via bijvoorbeeld aanvullende huwelijkse voorwaarden. Bij PEB-aanspraken die commercieel onder water staan zal de partner delen in het ‘verlies’ aangezien de partner door de uitspraak van Hof Den Haag van 18 juni 2014, nr. 105.012.193-01, ECLI:NL:GHDHA:2014:2744 niet meer kan opeisen dan de dga zelf uit de BV als oudedagsvoorziening kan verwachten. Als de partner niet instemt en het PEB derhalve niet beëindigd kan worden, zullen de opgebouwde PEB-rechten worden bevroren.

Wiebes ziet in een ongelijke verdeling van de oudedagsvoorziening tussen dga en zijn/haar partner om toestemming te verkrijgen niet direct een schenking. Als er tegenover een verlaagde aanspraak op pensioenrechten van de partner van de dga een passende compensatie staat in de vorm van bijvoorbeeld een aanpassing van de huwelijkse voorwaarden, is van een vermogensverschuiving geen sprake. De compensatie dient juist ter voorkoming van een vermogensverschuiving. Hij wijst er op dat deze problematiek nu al speelt bij scheiding en dus geen specifiek gevolg is van de uitfaseringsvoorstellen.

Artikel 19b, lid 3 Wet LB bepaalt al dat de afkoop- en afziensancties in de loonbelasting niet worden toegepast wanneer het bij echtscheiding overgedragen deel van de oudedagsvoorziening als een oudedagsvoorziening van de partner wordt voortgezet. De staatssecretaris wil een vergelijkbare regeling treffen voor de twee PEB-uitfaseringsvoorstellen, waarbij dan ook revisierente achterwege blijft. Een verdeling van de pensioenrechten tussen echtgenoten onderling in het kader van de uitfasering PEB zou dan geen nadelige (fiscale) gevolgen hebben.

Gevolgen afkoop voor dividend

Afstempeling leidt tot een waardevermeerdering van de BV omdat de BV dan voor dit deel bevrijd is van een verplichting. Bij een (latere) vervreemding van de aandelen wordt meer aanmerkelijkbelangwinst behaald omdat er een hogere vervreemdingsprijs kan worden gevraagd. Verder leidt de afstempeling tot ruimte voor dividenduitkeringen (vallen eveneens in box 2) omdat de dividendklem als gevolg van de (hogere) commerciële waarde van de pensioenaanspraak dan verholpen is. De vraag is echter of een dga die net de fiscale waarde van zijn PEB heeft afgekocht tegelijkertijd de volledige ruimte voor een dividenduitkering in een jaar kan of zal gebruiken. Dit hangt ook af van de financiële positie van de BV in het algemeen, en in dat kader moet onder meer rekening worden gehouden met de uitkeringstoets. Verder is van belang dat een dga zelf kan bepalen het uitkeren van dividend uit te stellen dan wel te verspreiden over meerdere jaren.

Gevolgen afkoop voor box 3

Beslissend is in hoeverre de afkoopsom op 1 januari als een bezitting van de dga kan worden aangemerkt; hierbij is onder andere van belang of hiertegenover voor de heffing van box 3 meetellende schulden staan. Bij het fiscaal gefaciliteerd afkopen van het PEB ontvangt de dga een afkoopsom ter grootte van de waarde van de pensioenverplichting op de balans voor de heffing van de vennootschapsbelasting minus de verschuldigde loonheffing over deze waarde na de korting. Aangezien de dga zelf kan bepalen wat hij/zij met de ontvangen afkoopsom doet, kan het bedrag bijvoorbeeld ook als kapitaal worden teruggestort in de BV, worden teruggeleend aan de BV of gewoon worden ‘opgemaakt’.

Gebruikelijk loon

Een verlaging van opgebouwde pensioenaanspraken heeft in beginsel geen invloed op het gebruikelijk loon. Het niet meer opbouwen van pensioen kan misschien wél tot een aanpassing van het gebruikelijk loon leiden omdat er moet worden gekeken naar de arbeidsbeloning bij de meest vergelijkbare dienstbetrekking. Als er bij vergelijkbare dienstbetrekkingen een compensatie zou worden gegeven, dan leidt het stoppen met opbouwen van pensioen voor de dga tot een verhoging van het gebruikelijk loon, natuurlijk voor zover de doelmatigheidsmarge van 25% wordt overschreden.

Bron: Fiscaal Totaal