MKB

Met de Subsidieregeling bouw en onderhoud sportaccommodaties (BOSA) en de Regeling specifieke uitkering stimulering sport (SPUK SPORT) beoogt het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) sinds 2019 de ontwikkeling en instandhouding van sportaccommodaties en de aanschaf van sportmaterialen te stimuleren. De BOSA richt zich hierbij op amateursportorganisaties, de SPUK SPORT op gemeenten.

Er heeft een evaluatieonderzoek plaatsgevonden (uitgevoerd door de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO)) dat zich heeft gericht op de vraag hoe het beleid rondom sportaccommodaties, met de BOSA en de SPUK SPORT in het bijzonder, verbeterd kan worden. Daarbij is gekeken naar hoe de regelingen op korte termijn verbeterd kunnen worden, maar zijn ook aanbevelingen gedaan voor het inrichten van nieuw beleid na de huidige looptijd van deze regelingen (eind 2023).

Conclusies en aanbevelingen

Conclusies

De BOSA en SPUK blijken in haar huidige hoedanigheid een belangrijke bijdrage te leveren aan het realiseren van investeringen in sportaccommodaties en het financieren van andere kosten die gesubsidieerd worden of waarvoor een uitkering kan worden ontvangen. De BOSA zorgt ervoor dat amateursportorganisaties investeringen überhaupt kunnen realiseren, dat de investeringen omvangrijker worden en/of dat investeringen eerder in de tijd gerealiseerd kunnen worden. Met name voor investeringen in duurzaamheid lijkt de BOSA een belangrijk aandeel te hebben in het (eerder) mogelijk maken van deze investeringen. De SPUK SPORT lijkt een belangrijke bijdrage te leveren aan het voorkomen van bezuinigingen en het voorkomen van het verhogen van huurtarieven.

Tevens is er een aantal belemmeringen vastgesteld waardoor minder wordt geïnvesteerd in sportaccommodaties. Denk hierbij aan het niet halen van het minimale drempelbedrag aan investeringen en het budget dat beschikbaar is om investeringen te kunnen realiseren (financiële weerbaarheid).

Aanbevolen wordt om de huidige BOSA en SPUK, met enkele aanpassingen, als beleidsinstrument te blijven hanteren.

Aanbevelingen

In het evaluatierapport wordt een aantal aanbevelingen aangedragen. Kortgezegd gaat het om de volgende:

• • Verlagen minimale investeringsbedrag voor toepassing BOSA. Er geldt namelijk een drempelbedrag van € 5.000 aan subsidie om in aanmerking te komen voor de BOSA. Dit staat gelijk aan een minimaal investeringsbedrag van € 16.667, ervan uitgaande dat enkel investeringen worden gedaan waarvoor 30% subsidie wordt verstrekt. Indien enkel wordt geïnvesteerd in maatregelen waarvoor 20% subsidie wordt verstrekt, betekent dit dat minimaal € 25.000 moet worden geïnvesteerd om in aanmerking te komen voor de BOSA. De staatssecretaris van VWS heeft in zijn brief van 25 november 2021 aangegeven om met ingang van 1 januari 2022 het minimum subsidiebedrag voor de BOSA regeling te verlagen naar € 2.500.

• • Administratieve lastenverlaging voor aanvraag bij gemeenten door het voorschot vast te stellen middels andere methode dan op basis van begroting, bijvoorbeeld op basis van inwonersaantal of de toegekende hoogte uit eerdere jaren. De voorkeur gaat nu uit naar de daadwerkelijke uitgaven uit eerdere jaren.

• • Inmiddels is het zo dat de minister van VWS de garantie heeft gegeven dat gemeenten volledig worden gecompenseerd voor de uitgaven die zij maken (i.h.k.v. de SPUK). Ook als bij de vaststelling blijkt dat het uitkeringsbudget van de SPUK SPORT hiermee overschreden zal worden. Dit is echter niet bij iedere gemeente bekend. Heldere en bredere communicatie hierover is derhalve aanbevolen.

• • Verhogen van het uitkeringspercentage SPUK (nu 17,5%) om verduurzamingsmaatregelen te stimuleren, zoals dit ook het geval is voor de BOSA.

• • Uit de rapportage blijkt verder dat het wenselijk is om duidelijke en onderbouwde beleidstheorieën te formuleren. Daarnaast is aangegeven dat tijdig duidelijkheid moet worden gegeven omtrent het vervolg van de BOSA en de SPUK vanaf 2024. Dit geldt voor zowel de aanvragers als de adviserende partijen.

• • Tenslotte is aangegeven dat de huidige aanvraagcriteria nader moet worden bekeken en ook jaarlijks tegen het licht moet worden gehouden.

Meer weten? Neem contact op met Marijn van Acht. Hij praat je graag bij over de mogelijkheden.

Vanaf deze maand is de wet- en regelgeving voor de loonheffingen weer op een aantal punten gewijzigd. Een aantal van die wijzigingen worden in deze blog besproken, te weten op het gebied van de fiscale bijtelling op emissievrije personenauto’s, de ingangsdatum AOW en de werkkostenregeling.

Wijziging catalogusprijs emissievrije personenauto’s

Iedereen die minimaal 500 privékilometers per jaar met een auto van de zaak rijdt, krijgt te maken met een fiscale bijtelling. De belastingdienst ziet zo’n auto van de zaak als een looncomponent waarover je belasting dient te betalen. De waarde van de auto wordt voor een bepaald percentage bijgeteld op je salaris. Deze bijtelling wordt voor elektrische (emissievrije) auto’s elk jaar iets hoger. De catalogusprijs (cap) waarover de maximale korting op de fiscale bijtelling voor emissievrije personenauto’s mag worden berekend, is met ingang van 1 januari 2022 verlaagd. Voor 2022 geldt een cataloguswaarde van € 35.000 (was: € 40.000). Dit betekent dat 6% korting (was: 10%) op de normale bijtelling tot maximaal deze catalogusprijs mag worden toegepast. Over de hogere cataloguswaarde betaal je de normale bijtelling van 22%.

AOW-gerechtigde ingangsdatum

De regering heeft met ingang van 2022 de ingangsdatum voor de AOW wederom met 3 maanden verhoogd naar 66 jaar en 7 maanden voor mensen geboren tussen 1 september 1955 en 1 juni 1956. Verder zijn de volgende data vastgesteld:

Wijzigingen werkkostenregeling

Ook zijn er vanaf 2022 een aantal wijzigingen van kracht die betrekking hebben op de werkkostenregeling (WKR). Dit betreft de hoogte van de vrije ruimte, de invoering van de gericht vrijgestelde thuiswerkvergoeding en de regels ten aanzien van de toepassing van de gerichte vrijstelling bij Arbo voorzieningen.

Hoogte vrije ruimte

De hoogte van de vrije ruimte voor het kalenderjaar 2022 bedraagt bij een fiscale loonsom tot € 400.000 1,7% (was: 3%). Voor zover de fiscale loonsom € 400.000 te boven gaat geldt een vrije ruimte van 1,18% (blijft gelijk). De verruiming van de vrije ruimte in 2021 over de eerste € 400.000 fiscale loonsom, om iets extra’s voor werknemers te kunnen doen ten gevolge van Covid-19, is zodoende komen te vervallen.

Thuiswerkvergoeding

Door Covid-19 werken veel werknemers thuis en velen zullen dat na deze periode blijven doen. De oproep van werkgevers voor een mogelijk onbelaste thuiswerkvergoeding werd steeds groter. Het kabinet introduceert daarvoor per 1 januari 2022 een onbelaste thuiswerkvergoeding van maximaal € 2 per dag (te indexeren vanaf 2023). Deze kosten kunnen worden aangewezen als gerichte vrijstelling binnen de werkkostenregeling en komen zodoende niet meer ten laste van de vrije ruimte. Het kabinet baseert zich voor de hoogte van de vergoeding op een onderzoek door het Nibud naar thuiswerkkosten. Er gelden wel enkele restricties.

De werkgever kan per dag óf de onbelaste thuiswerkkostenvergoeding óf de onbelaste reiskostenvergoeding van maximaal € 0,19 per kilometer geven. Beide kan niet. Dat geldt ook voor dagen waarop de werknemer bijvoorbeeld in de ochtend thuis werkt en in de middag vanuit kantoor. De werkgever maakt de keuze voor het toepassen van een van beide vergoedingen.

De thuiswerkvergoeding kan op basis van de werkelijke thuiswerkdagen worden uitbetaald. De werknemer en werkgever kunnen ook vaste afspraken maken over het aantal dagen per week waarop de werknemer thuiswerkt. In dat geval kan de werkgever voor administratieve lastenverlichting kiezen en gebruik maken van vaste maandvergoedingen, op grond van de 128/214 dagenregeling en bij parttimers naar rato. Hierbij hoeft geen correctie plaats te vinden als incidenteel op een thuiswerkdag toch op de werkplek wordt gewerkt, of andersom. Is er sprake van een structurele wijziging dan dienen de vaste maandvergoedingen te worden aangepast.

Arbo voorzieningen

Tot en met 2021 konden werkgevers de kosten die voor de werknemers gemaakt werden die niet direct samenhingen met de verplichtingen vanuit de Arbowetgeving (denk hierbij bijvoorbeeld aan periodieke persoonlijke medische onderzoeken, stoelmassages, sportactiviteiten, gezonde maaltijden en kosten gemaakt voor een snellere re-integratie van de individuele werknemer) onbelast als gerichte vrijstelling vergoeden. Door een aanpassing in de Uitvoeringsregeling loonbelasting 2011 is dit vanaf 2022 niet meer mogelijk.

Onder de gerichte vrijstelling vallen vanaf 2022 alleen nog de kosten die direct samenhangen met de verplichtingen van de werkgever ter bestrijding of voorkoming van veiligheids- en gezondheidsrisico’s van werknemers bij het verrichten van de arbeid. Denk hierbij onder andere aan een ergonomisch verantwoorde bureaustoel, een voetenbankje voor beeldschermwerk, een beeldschermbril en veiligheidsschoenen. Kosten die niet direct samenhangen met de verplichtingen vanuit de Arbowetgeving, zoals bijdragen aan een betere gezondheid en een snellere re-integratie, kunnen nog steeds onbelast worden vergoed voor de werknemers maar zullen dan met ingang van 1 januari 2022 als eindheffingsloon ten laste van de vrije ruimte gebracht moeten worden, waarbij er bij een overschrijding van de vrije ruimte eindheffingsplicht ontstaat voor de werkgever.

Heeft u vragen over deze nieuwsbrief of andere thema’s binnen de loonheffingen? Neem dan contact op met onze collega’s Jo Seroo of Anne Opbroek.

Essentie

Op 8 april jl. heeft de Rechtbank Den Haag uitspraak gedaan in een zaak, waarin een gemeente een beroep deed op het overgangsrecht bij de wijziging van de sportvrijstelling in de omzetbelasting per 1 januari 2019 (art. 11, eerste lid, onderdeel e Wet Omzetbelasting 1968). De Rechtbank oordeelde dat de gemeente hier geen gebruik van kon maken van de overgangsregeling omdat er geen koop-/aanneemovereenkomst was gesloten. Het uitvoeren van een haalbaarheidsonderzoek, het maken van diverse specifieke kosten en het beschikbaar stellen van een investeringskrediet door de gemeenteraad waren niet voldoende voor de toepassing van het overgangsrecht.

Feiten en omstandigheden

Gemeente is voornemens een nieuw zwembad te realiseren, bestaande uit meerdere binnenbaden en een te renoveren buitenbad. Daarnaast zal er tevens een ijshal worden gerealiseerd op betreffende locatie. Ook is gemeente voornemens een indoorsportcentrum te realiseren. Ten behoeve van de bouw van deze projecten heeft de gemeenteraad het besluit genomen akkoord te gaan met de bouw van het zwembad, de ijshal en het indoorsportcentrum.

Voorafgaande aan het gemeenteraadsbesluit zijn haalbaarheidsonderzoeken uitgevoerd, investeringskredieten beschikbaar gesteld en is in de gemeentelijke administratie een inrichting gemaakt om de (project)kosten te verantwoorden. Het betreft de volgende kosten voor zowel de ijshal, het combibad en het indoorsportcentrum:

• • Omgevingsonderzoeken

• • Grondonderzoeken

• • Installatie- en sonderingsadviezen

• • Afvoer van asfalt en tribunes

• • Kosten voor het inschakelen van een architect en andere adviseurs

Nadat per Raadsbesluit de gemeente akkoord is gegaan met de bouw, heeft een aanbestedingsprocedure plaatsgevonden.

Geschil

Gemeente heeft in haar aangiften omzetbelasting Q1 en Q2 2019 verzocht om teruggave omzetbelasting ten aanzien van o.a. de kosten die verband houden met het zwembad, de ijshal en het indoorsportcentrum.

De vraag is of de gemeente een beroep kan doen op het overgangsrecht bij de wijziging per 1 januari 2019 van de sportvrijstelling.

Dit overgangsrecht geeft het volgende aan:

In het geval dat een koop-/aannemingsovereenkomst ter zake van een sportaccommodatie is gesloten vóór 1 januari 2019 en de bouw daarvan ook voor die datum is aangevangen, vindt de aftrek van belasting plaats, die ná 31 december 2018 ter zake van de bouw van de sportaccommodatie in rekening wordt gebracht of na 31 december 2018 is verschuldigd.

Oordeel Rechtbank

Rechtbank Den Haag heeft geoordeeld dat gemeente géén beroep kan doen op het overgangsrecht. Zij voldoet namelijk niet aan de voorwaarde dat er een koop-/aannemingsovereenkomst is gesloten en dat de bouw ook vóór 1 januari 2019 is gestart. Gemeente is weliswaar verplichtingen aangegaan en heeft hiermee ook kosten gemaakt, maar niet aannemelijk is gemaakt dat deze verplichtingen vergelijkbaar zijn met een koop-/aannemingsovereenkomst. Derhalve heeft de Rechtbank geoordeeld dat gemeente geen beroep kan doen op de overgangsregeling, waardoor geen recht bestaat op aftrek van Btw.

Conclusie

Door deze uitspraak vallen kosten die zijn gemaakt in de aanloopfase die niet kwalificeren als een koop-/aanneemovereenkomst, niet onder het overgangsrecht. Deze kosten vallen ook niet onder de SPUK-regeling.

Dit betekent dat de btw over deze kosten kostprijsverhogend werkt, terwijl een gemeente bij het aangaan van de verplichting nog uitging van een btw-belaste sportexploitatie!

Indien uw gemeente ook gebruik heeft gemaakt van de overgangsregeling, is het raadzaam te checken of uw situatie wordt geraakt door deze uitspraak.

Wenst u hulp of bijstand hierin, neemt u dan contact op met Marijn van Acht.

Door de uitbraak van COVID-19 zullen dit jaar veel meer kerstpakketten worden verzonden aan werknemers dan voorheen. Aangezien je als werkgever deze kerstpakketten voor het personeel graag buiten de loonheffingen wilt houden, is het belangrijk om te weten hoe je dit als werkgever kunt doen.

Binnen de kleine geschenkenregeling zijn (de verzendkosten van) geschenken aan personeel vrijgesteld van loonheffingen. Voor de kleine geschenkenregeling moet echter wel worden voldaan aan drie cumulatieve voorwaarden:

1. 1. Je geeft een persoonlijke attentie in situaties waarin ook anderen zo’n attentie zouden geven (denk hierbij aan een geschenk bij huwelijk, geboorte of ziekte).
   2. Je geeft géén geld of een waardebon.
   3. De factuurwaarde (inclusief btw) van de attentie is maximaal €25. Waarbij je eventuele bezorgkosten niet hoeft mee te tellen als die kosten op de factuur zijn gespecificeerd of apart zijn gefactureerd.

Deze kleine geschenkenregeling haalt het geschenk (en de bezorgkosten) in zo’n geval weg uit de dienstbetrekking sfeer, waardoor het door de Belastingdienst niet gezien wordt als (te belasten) loon.

De verzendkosten voor het toesturen van een kerstpakket, of een ander geschenk voor algemene feestdagen zoals sinterklaas of Pasen, aan personeel vallen echter niet onder de kleine geschenkenregeling. Net als het geschenk zelf. Hierover moet dus in beginsel loonheffingen worden afgedragen.

Daarom zul je als werkgever zowel het kerstpakket als de bezorgkosten ten laste moeten brengen van de vrije ruimte om deze onbelast aan het personeel te kunnen verstrekken. De vrije ruimte is vanwege COVID-19 reeds verruimd voor 2020 en bedraagt zodoende 3% (was: 1,7%) over de eerste € 400.000 van de totale fiscale loonsom en daarboven 1,2%.

Conclusie: Wijs zowel de kosten van de kerstpakketten als de bijbehorende bezorgkosten in de financiële administratie aan als vrije ruimte. En let op: mocht de vrije ruimte overschreden worden in 2020 dan betaal je als werkgever 80% eindheffing over het bedrag van de overschrijding. In dat geval zou het naast de verzendkosten nog wel eens extra kostenbesparend kunnen zijn om de kerstpakketten toch maar persoonlijk bij de werknemers langs te gaan brengen.

Mocht u meer willen weten over de werkkostenregeling en bovenstaande informatie? Dan kunt u contact opnemen met onze collega’s Anne Opbroek of Jo Seroo via 088 004 38 00.