Belastingen en Accountancy

Vanaf 1 januari 2017 gelden andere regels voor het aanmerken van een vordering als oninbaar en voor de manier waarop de betaalde BTW kan worden teruggevraagd. Daarnaast geldt een aanpassing voor het terugbetalen van afgetrokken voorbelasting door het niet betalen van de vordering.

De leverancier kan zijn op aangifte betaalde BTW terugvragen zodra het zeker is dat zijn vordering (gedeeltelijk) oninbaar is. Nieuw is dat de vordering in ieder geval 1 jaar ná de uiterste betaaldatum van de factuur, als oninbaar wordt aangemerkt. Daarnaast hoeft voor de teruggaaf geen apart verzoek meer te worden ingediend. De teruggaaf kan worden verwerkt in de BTW-aangifte.

Terugbetalen van afgetrokken voorbelasting

De afnemer moet zijn op aangifte afgetrokken voorbelasting terugbetalen als hij het factuurbedrag (deels) heeft teruggekregen of op het moment dat duidelijk is dat hij de factuur niet (helemaal) gaat betalen. Nieuw is dat de afnemer de BTW uiterlijk 1 jaar ná de uiterste betaaldatum van de factuur, moet terugbetalen.

Bron: Accountancy van Morgen

Staatssecretaris Wiebes bereidt een nota van wijziging voor waarin de behandeling van IB-ondernemers en resultaatgenieters met een onzelfstandige werkruimte in een huurwoning in lijn wordt gebracht met die van ondernemers met een koopwoning.

Dat schrijft hij in zijn antwoorden op Kamervragen van het Tweede Kamerlid Bashir.

Arrest Hoge Raad

Aanleiding voor de maatregel is het arrest van 12 augustus 2016 waarin de Hoge Raad oordeelde dat een huurrecht van een woning met daarin een onzelfstandige werkruimte, onder voorwaarden, kan worden aangemerkt als ondernemingsvermogen. Belangrijkste voorwaarde is dat de huurwoning voor meer dan 10% zakelijk wordt gebruikt. Door het arrest ontstaat volgens Wiebes in de winst- en resultaatsfeer een grotere tegenstelling tussen IB-ondernemers en resultaatgenieters met een koop- en een huurwoning.

Aftrekpost

De staatssecretaris geeft in zijn brief aan dat er nog geen één procent van alle IB-ondernemers en resultaatgenieters gebruik maakt van de aftrekpost. De aftrekpost kost de schatkist nu circa 20 miljoen euro. De staatssecretaris verwacht echter dat dit snel kan oplopen tot een veel hoger bedrag gezien onder meer de aandacht die het arrest krijgt.

Materieel zelfde behandeling

Om eigenaren van huur- en koopwoningen binnen de winst- en resultaatsfeer materieel hetzelfde te behandelen bereid Wiebes een nota van wijziging bij het Belastingplan voor. In die nota van wijziging wordt voorgesteld de behandeling van IB-ondernemers en resultaatgenieters met een onzelfstandige werkruimte in een huurwoning in lijn te brengen met de huidige praktijk ten aanzien van IB-ondernemers en resultaatgenieters met een onzelfstandige werkruimte in een koopwoning. De opbrengst van die maatregel van € 20 miljoen wordt aangewend voor een verhoging van het aftrekpercentage van bepaalde gemengde kosten voor alle IB-ondernemers en resultaatgenieters. Daarmee blijft de lastendruk voor deze groep als geheel onveranderd, aldus Wiebes.

Bron: Accountancyvanmorgen.nl

Plannen van de Belgische regering om de winstbelasting voor bedrijven in vier jaar tijd te verlagen van 33% naar 20%, verhogen de druk op Nederland om het tarief van de vennootschapsbelasting (vpb) eveneens naar beneden te brengen. De trend naar internationale harmonisatie van de grondslag van de winstbelasting leidt ertoe dat tarieven belangrijker worden in de concurrentie tussen landen om internationale bedrijven aan te trekken.Dat zeggen Nederlandse belastingadviseurs in reactie op de plannen van de Belgische regering met de vpb, zoals die dinsdag naar buiten werden gebracht door de Vlaamse zakenkrant De Tijd. Staatssecretaris Eric Wiebes van Financiën (VVD) heeft al gezegd dat verlaging van het vpb-tarief onvermijdelijk is als Nederland wil blijven concurreren met andere Europese vestigingslanden. Binnen de regeringscoalitie voelt de PvdA hier echter niets voor.Concurrentie op belastingtarieven

‘Nederland loopt achter’, zegt Bartjan Zoetmulder van advocaten- en adviesorganisatie Loyens & Loeff over de toenemende concurrentie tussen landen op belastingtarieven. Zoetmulder, die binnen de Nederlandse Orde van Belastingadviseurs (NOB) de commissie fiscaal vestigingsklimaat voorzit, wijst erop dat niet alleen België aan de weg timmert met een tariefsverlaging.

Het Verenigd Koninkrijk is op weg naar een tarief van 16% in 2020. Na de uitslag van het brexit-referendum zei George Osborne, toen nog minister van financiën, dat de Britse winstbelasting onder de 15% moet komen te liggen. Luxemburg, een ander concurrerend vestigingsland voor Nederland, verlaagt zijn vpb-tarief volgend jaar van 21% naar 19%. Voor 2018 staat een verdere verlaging naar 18% op de agenda.Het Nederlandse vpb-tarief is op dit moment 20% voor de winst tot twee ton en 25% daarboven. Voor internationaal opererende bedrijven is dat laatste tarief relevant.

Fiscaal vestigingsklimaat

De Nederlandse belastingadviseurs zien uit naar een brief over het fiscale vestigingklimaat, waarvan Wiebes heeft beloofd die op Prinsjesdag naar de Tweede Kamer te zullen sturen. ‘Ik hoop dat in die brief concrete stappen worden aangekondigd en niet allerlei varianten of denkrichtingen worden geschetst’, zegt belastingadviseur Arjo van Eijsden van EY. ‘Wiebes kan zich weinig uitstel meer permitteren. De tijd dringt. Het zou jammer zijn als we veel vertraging oplopen door de verkiezingen voor de Tweede Kamer in maart’, aldus Van Eijsden.

Het lijkt echter uitgesloten dat het huidige kabinet nog met voorstellen komt om de winstbelasting terug te schroeven. Daarvoor is de regeringscoalitie te verdeeld. Een woordvoerder van Financiën wijst erop dat VVD-bewindsman Wiebes voor de zomer aangaf dat een volgend kabinet naar het tarief moet kijken.

Coalitiepartner PvdA ziet in de verlaging van de Belgische vpb tot 20% geen enkele reden om in Nederland hetzelfde te doen. Fiscaal woordvoerder Ed Groot: ‘Laten we eerst maar eens zorgen dat er ook daadwerkelijk belasting wórdt betaald.’ Volgens het Kamerlid betalen grote bedrijven ‘heel weinig door allerlei fiscale regelingen die het effectieve tarief al sterk verlagen’.Zoetmulder en Van Eijsden wijzen erop dat internationaal paal en perk wordt gesteld aan dit soort regelingen, onder andere door de Europese Unie. Dat is ook onderdeel van de uitgelekte Belgische plannen. Zo wordt de grondslag van de winstbelasting verbreed. Met de opbrengst hiervan moet het tarief worden verlaagd, bepleiten de adviseurs.

Bron: FD 24-08-2016

De bijtelling op een Land Rover uit 2008 met een cataloguswaarde van € 105.000 over een periode van drie jaar kan aardig in de papieren lopen. Vandaar dat het raadzaam is om een sluitende rittenadministratie te kunnen overleggen. Het niet voldoen aan deze regel leidde tot een fikse naheffing van net geen € 75.000 en een boete van bijna € 30.000. Daarmee is de bijtelling hoger dan de jaarlijks voor een dergelijke auto te maken kosten.

Geflitste kilometers niet in de administratie

En hoewel de Belastingdienst met een lijst van missers – ritten, bezoeken, bekeuringen – aankomt die niet in de kilometerregistraties zijn terug te vinden oordeelt de rechter in hoger beroep uiteindelijk toch mild. De bijtelling van € 75.000 moet gewoon worden betaald. De boete kan achterwege lijven omdat kwade opzet niet kan worden aangetoond. Op naïviteit staat blijkbaar geen boete.

Het lijstje van missers dat door de Belastingdienst wordt aangedragen is bijna eindeloos. Een greep:

• De auto is geflitst op 12 juli 2010 op autoweg A12. Deze rit staat niet op de registratie.
• De auto is geflitst op 28 mei 2011 op autoweg A4. Deze rit staat niet op de registratie.
• De auto is geflitst op 5 januari 2012 op autoweg A4. Deze rit staat niet op de registratie.
• De auto is geflitst op 20 juli 2012 op autoweg A4. Deze rit staat niet op de registratie.
• De aangifte van de diefstal van de auto is (nog) niet aangetoond via een aangifte bij de politie.

Dat leidt uiteindelijk tot het ondubbelzinnig oordeel van de rechter dat de juistheid van de rittenadministratie niet kan worden gecontroleerd aan de hand van bijvoorbeeld een kantooragenda. Dat betekent ook dat de inspecteur ‘aannemelijk heeft gemaakt dat de Land Rover ter beschikking is gesteld aan [X].’

Geen grove schuld

De rechter gaat echter niet mee in de bewering ‘grove schuld’ zoals de inspecteur die naar voren brengt. De door een eerdere rechter opgelegde boete hoeft niet te worden betaald. De argumentatie van de rechter in hoger beroep is dat de rittenadministratie ‘ weliswaar slordig was maar dat daaruit niet voetstoots kon worden afgeleid dat de uitzondering betreffende het geringe privégebruik niet van toepassing zou zijn.’

Bron: Accountancy Vanmorgen

Aedes heeft recent een artikel op haar site geplaatst inzake de van de heffing van btw vrijgestelde levering van warmte door woningcorporaties. Aanleiding is een uitspraak van het Europees Hof van Justitie uit 2015. In Polen was een geschil ontstaan tussen een vastgoedagentschap en het Poolse Ministerie van Financiën. Voor de levering van water, warmte, energie en het ophalen van afval berekende het agentschap verschillende BTW-tarieven. Volgens het Poolse Ministerie van Financiën was dit onjuist, omdat er sprake zou zijn van één enkele prestatie: de verhuur van onroerende zaken waarbij de nevendiensten opgingen in de hoofdprestatie. Het Hof van Justitie hield een slag om de arm. Anders dan in genoemd artikel wordt gesuggereerd, verklaarde het Hof niet voor recht dat de verhuurdienst en het leveren van water, warmte, energie en het ophalen van afval los moeten worden beoordeeld.

Het Hof overwoog dat er twee scenario’s denkbaar zijn. De bijkomende prestaties kunnen als onderscheiden van de verhuur worden aangemerkt indien de huurder de leveranciers of dienstverrichters zelf kan kiezen en/of zelf kan bepalen hoe de betrokken goederen en diensten gebruikt. Het Hof preciseert dit criterium ten aanzien van de levering van water, elektriciteit en verwarming in dier voege dat deze prestaties geacht kunnen worden los te staan van de verhuur indien de huurder zelf kan beslissen over zijn verbruik dat kan worden geverifieerd aan de hand van het werkelijk gebruik. Dat de huurder de mogelijkheid heeft om genoemde prestaties te betrekken bij de aanbieder van zijn keuze, is volgens het Hof niet relevant. Als er individuele meters zijn geïnstalleerd en de facturatie gebeurt aan de hand van het werkelijk gebruik, vormt dit volgens het Hof een aanwijzing dat er sprake is van onderscheiden diensten. Het Hof verklaart dat het aan de nationale rechter staat om een en ander te beoordelen.

In het vastgoedbesluit van september 2013 wordt in paragraaf 7.4.4 aandacht besteed aan de btw gevolgen van servicekosten. De staatssecretaris verwijst naar het Field Fischer Waterhouse-arrest waaruit blijkt dat de inhoud van een huurovereenkomst een belangrijke aanwijzing kan vormen of sprake is van één enkele dienst. Bij de beoordeling of bij servicekosten sprake is van een afzonderlijke prestatie (los van de verhuurdienst) kan ook van belang zijn of de huurder, individueel dan wel gezamenlijk met andere huurders, de mogelijkheid heeft om met een ander dan de verhuurder een serviceovereenkomst te sluiten.

Ontbreekt een dergelijke mogelijkheid dan kan dat een aanwijzing zijn dat sprake is van een bijkomende prestatie die opgaat in de verhuurdienst. Rekening houdend met de criteria uit het Field Fischer Waterhouse-arrest en § 3.2 van de Toelichting Tabel I is gebleken dat de servicekosten in de zakelijke vastgoedbranche (dat wil zeggen kantoren, winkels, e.d.) en bij de commerciële verhuuractiviteiten van woningcorporaties (niet zijnde de verhuur van woningen), veelal betrekking hebben op van de huur apart in aanmerking te nemen prestaties. Deze servicekosten moeten voor de btw-heffing op hun eigen merites worden beoordeeld en zullen daarom veelal belast zijn met btw.

Servicekosten die aan huurders van woningen in rekening worden gebracht hebben meestal betrekking op handelingen/voorzieningen die opgaan in de verhuurdienst. Een uitzondering vormen de servicekosten voor het zogenoemde huurdersonderhoud, het kleine onderhoud aan de gehuurde onroerende zaak dat volgens de huurovereenkomst en het Burgerlijk Wetboek voor rekening en risico van de huurder komt (zoals onderhoud aan de deurbel, de brievenbus, deurkrukken, en dergelijke). Over deze servicekosten is btw verschuldigd.

Volgens Aedes onderzoekt het Ministerie van Financiën nu wat het Poolse arrest uit 2015 betekent voor de Nederlandse wetgeving, want het Ministerie wijzigt binnenkort het vastgoedbesluit. De insteek van Aedes is dat de uitspraak van de Europese rechter niet per definitie gevolgen hoeft te hebben voor het huidige Nederlandse beleid. Deze insteek onderschrijven wij volledig.