KG:059:2025:2 Logeerouders
Betalingen die logeerouders ontvangen voor het tijdelijk opvangen van kinderen met een hulpvraag, vormen geen bron van inkomen. Dat stelt de Kennisgroep resultaat uit overige werkzaamheden van de Belastingdienst in een nieuw standpunt.
De casus betrof een gezin dat via Stichting Y logeergezin is voor kinderen met een verstandelijke of lichamelijke beperking, autisme, ADHD of een ontwikkelingsachterstand. Voor gemiddeld twee weekenden per maand ontvangt het gezin een vergoeding van circa € 140. Uit onderzoek van Stichting Y blijkt echter dat de gemaakte kosten – variërend van voeding en energie tot kleding, verzorgingsproducten, vervoer en speelgoed – de ontvangen vergoeding ruimschoots overtreffen.
Volgens de Kennisgroep is er daardoor geen sprake van een bron van inkomen. Hoewel er formeel sprake is van deelname aan het economische verkeer, ontbreekt het aan het oogmerk om financieel voordeel te behalen en ligt de activiteit in de persoonlijke sfeer. Het ideële karakter – het bieden van opvang en ondersteuning aan kinderen en ontlasting van ouders – staat voorop.
De Kennisgroep verwijst naar jurisprudentie van de Hoge Raad, waaruit volgt dat inkomsten buiten beschouwing kunnen blijven als zij voortkomen uit activiteiten in de persoonlijke sfeer. Dat is hier het geval, mede omdat de vergoeding niet kostendekkend is en de opvang plaatsvindt vanuit persoonlijke, ideële motieven.
Conclusie: betalingen aan logeerouders zijn niet belastbaar als inkomen.
